1-
Mezenin
tanımı tarihi kültürü çeşitleri:
Meze Nedir?
Ana
yemeklerden tamamen ayrı hazırlanan, sofranın ihtişamını ve zenginliğini
gösteren lezzetli başlangıçlardır. Bu sunum farklı kültürlerde farklı
şekillerde; Türkiye ve Ortadoğu’da meze,
Fransa’da ordövr (hors d’oeuvre),
İspanya’da tapas, İtalya’da antipasta gibi isimlerle adlandırılır.
Mezenin
doğduğu yer için kesin bir şey söylemek pek doğru olmaz. Yunanistan ve
Balkanlardan başlayarak Arap ülkelerine kadar Akdeniz’e kıyısı olan ülkelerde
hemen hemen aynı isimle sofralardaki yerini alırlar. Zeytinyağının ilk kullanıldığı yerlerin
başında Lübnan olduğu varsayılır. Dolayısıyla yemekleri soğuk servis edebilen
ilk kültürün mezeyi kullanan ilk mutfak olması da önemli bir varsayımdır.
Buradan hareketle mezelerin başta Anadolu ve Avrupa ülkelerine taşınması da,
Osmanlı İmparatorluğu dönemine rastlar.
Türk Mutfağında Meze Kültürü
Mezelerin donatılan sofranın
zenginliğinin bir göstergesi olması yanında -yemek, yemeyi karın doyurmak
dışında keyifli bir hale getirdiğini- söylemek doğru olur. Ana yemeklerin
aksine mezeler, daha az konsantrasyon ile soğutma kaygısı olmadan, yavaşlığa ve sohbete imkân tanıması
açısından, sofrayı ayrı bir keyfe dönüştürür. Zira mezesiz rakı sofrası
düşünülemez. Mezeler başta içki
sofraları olmak üzere, akşam yemekleri, davet yemekleri, açık büfeler ve
kokteyllerin vazgeçilmez bölümleridir.
Derleyen/ yazıya hazırlayan: Zafer KAYRAK
Kaynak:M.E.B. – MEGEP notları / sihirlitur.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder